Proprioceptivni, odnosno neuromišićni trening, predstavlja vezu između naših zglobova i mišića i centralnog nervnog sistema, tj. mozga.
Naime, receptori (proprioceptori), koji se nalaze u našim ligamentima, tetivama i mišićima reaguju na promene položaja naših zglobova i ekstremiteta u prostoru, na istezanja, uvrtanja, vibracije i druge senzacije koje se dešavaju u njima.
Bivajući nadraženi, receptori šalju signal do mozga u kome se isti obrađuje, a povratna informacija se šalje ka našim mišićima sa jasnim zadacima kako da se kontrahuju i na taj način zaštite sami sebe, ali i zglob i ligamente u čijoj regiji se pripajaju. Kao što postoji trening snage za mišiće (čučanj biceps pregib), tako postoji i trening snage za naše ligamente i tetive čime se prevenira njihova povreda (istegnuće, parcijalna ili totalna ruptura). Proprioceptivne vežbe se najčešće izvode na neravnim podlogama, sa zatvorenim očima, u otežanim uslovima, a za cilj imaju usavršavanje komunikacije između naših mišića i zglobova na periferiji i mozga, odnosno centralnog nervnog sistema. Što impulsi brže putuju nervnim putevima, to adekvatan signal na vreme stiže do mišića i kontrahuje ih na najefikasniji mogući način, čime se sprečavaju prekomerno istezanje tetiva, mišića i ligamenta, kao i prekomerna rotacija u zglobovima. Na ovaj način se prevernira ruptura mekotkivnih struktura i dislokacija (iščašenje) nekog od zglobova.
Proprioceptivni trening treba sprovoditi minimum 3-5 puta nedeljno (poželjno svaki dan), na početku treninga, kada je koncentracija na najvišem mogućem nivou, u trajanju od 15 do 20 minuta (3-4 vežbe, 3-4 serije, 10-15 ponavljanja).
